Door de poort van het ongewisse reikt een nieuwe kans
Een ademloze stilte vervult van een gouden glans
Dansend van besef dat het altijd weer goed komt
Zwijgende vrede als een glimlach op je mond
Het stellige weten van de passen van het nog onbetreden pad
Veegt het met tederheid de rimpels van je angsten glad
Het spitsen van je oren strelen de ruisende gedachten
Je voelen verzadigd het toetsen van je innerlijke krachten
Je komt thuis daar waar de schoonheid overheerst door zijn pracht
De gelukzaligheid je trakteert en er niets meer van je wordt verwacht
©

Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi, heb je me wat te vertellen over mijn blog, laat me het gerust weten. Ik bijt (nog) niet ;)