Universal Love

@Artist Dutch female
painter

The universe opens upon my fantasy

Couldn't expect anything so largely

Softly sliding your fingers touching my strings

The vibration of your voice steering my wings

Make me realize it's been a long time goal 

It's time to reconnect from soul to soul

Balancing between the breath of hunger 

The choice of softness makes the aching stronger

Desire feeding me endlessly on and on

And the reality hopeful  sounding like a song

Make me feel like coming home

Everything is much lighter even I'm alone

No words needed just a look of the eye

Telling me stories about the how and why

I'm calling out for you it's alright

Take your time and be yourself so bright

Till we meet in a certain time

We both can say you're soul fits to mine

©

Monsieur Bean

Stel je eens voor, zit je midden in de Franse Bourgogne. 

In een auto met zijn vieren, al uren in de bloed verzengende hitte, op zoek naar een oud stekkie waar mijn reisgenoten zich een jaar of 30 geleden hadden verloofd……….

Hele discussies en verwarring omtrent de route die zou moeten worden gereden. Maar goed. 

Stokbroodje of wat achter in de auto, paar flessen wijn en natuurlijk konden de Camembert en Brie niet achterblijven. 

Aangezien wij vanuit familiegewoonte gewend zijn om altijd overal op voorbereid te zijn onderweg, was er een grote hoedanigheid aanwezig aan messen, borden, glazen en ander handig gereedschap en gebruiksartikelen, waarvan je later denkt ….waarom……. waarom sleep ik altijd van die zooi mee, die dingen dus!

Omdat we al een dag of wat hadden vertoeft in de Bourgogne en ons hadden gesetteld in een hotelletje midden in het dorp vlakbij onze favoriete Cave, was de meligheid alom aanwezig.

U snapt dat er al menig liter wijn doorheen zat in die dagen en we nu even die dierbare en sentimentele plek op wilde zoeken. Ook op dringend verzoek van het eeuwig verloofde koppel.

Ik meen mij te herinneren dat zij juist op die dag van onze tour hun jubileum hadden!

Er werd een hevig en uitgebreid repertoire in de auto gezongen, geschreeuwd en geblert van heb ik u daar! 

Alles is zo’n beetje wel de revue gepasseerd. Ik deed vrolijk mee, maar was zo op dreef en kon mijn beurt bijna niet meer afwachten, mag ik nu, mag ik nu????

De verveling sloeg intussen al toe en ze waren het zat. 

Mijn kans! Jaaaaaaa eindelijk kon ik mijn debuut maken.

Ik zette mijn naar mijn mening perfecte imitatie neer van Mr.Bean!

Al lachend om mijn eigen humor, liepen de tranen van het lachen al snel over mijn wangen.

Maar de rest van mijn gezelschap was intussen al quasi chagrijnig geworden en besloten dat ik mijn mond maar moest houden.

Me van geen enkel kwaad bewust, poogde ik toch stilletjes mijn mini imitatie in de auto los te laten…

Ik werd terstond op mijn plaats gewezen en het zwijgen opgelegd. 

Mijn tranen van de slappe lach, die ik wel had dus, droogde spontaan op en ik voelde me hoogst verontwaardigd!

Ik snapte er niets van! Vond het bijna perfect wat ik deed, een 1 op 1 imitatie! Maar mijn talent werd niet erkend en de sfeer was al snel in gesnauw hou nou eens op tot hou je bek omgeslagen.

Maar ja diegene die mij een beetje kennen, gaf ik de moed dus niet op natuurlijk………. 

Ik heb in mijn eentje heel stiekem op de achterbank, toch binnensmonds mijn Mr. Bean momentje zitten uitvoeren en was mijn eigen hard lachende tot tranen geroerd publiek!

Ik had gewoon pijn in mijn buik van de pret! 

Al was dat niet geheel tot plezier van mijn reisgenoten. 

Afijn, wij zijn uiteindelijk toch nog aangekomen op de heuvel onder de boom bij de picknickbank……..

Heheh, de rit was lang, heet en zeer bewogen. 

Met veel plezier alle vreterijen uitgepakt en de rest aan drinkwaren. Ons heerlijk aan tafel neergezet en ja ………….

God was was het daar mooi!!! 

Helaas was er op dat moment geen schaduw en de hitte was op zijn sterkst.

We hebben wat rondgelummeld en een toost uitgebracht.

Ja het was tenslotte feest, niet waar!

Ik herinner me mijn teenslippers nog in de hete zon met al dat stoffige fijne steenzand, vol met zingende krekels en wespen, heel veel wespen!!!!

Ja tijd om op te stappen! De fun was er wel een beetje vanaf. Het mooie romantische plekje van toen , was in het heden niet meer zo mooi en eigenlijk flink dor en kaal!

Nog snel wat gegeten en gedronken, plasje in een verdord struikgewasje..en hoppa weer richting auto!

nou je begrijpt het wel……………..weer die lange rit terug!

Elke toon die maar uit mijn mond kwam werd direct afgekapt en ik werd verbannen naar het land van no more Mr. Bean!!!

Gelukkig is het allemaal achteraf toch heel leuk geweest, zoals dat meestal dan is. 

En we hebben ons in het hotel opgefrist om daarna fantastisch te gaan dineren op het dorpsplein in het lokale restaurant. Suprême!! Fantastique!!! 

Dan heb ik het over het eten en de wijn……………….

Het water loopt me nu alweer uit de mondhoeken als ik daar aan terug denk.

Het was een top korte vakantie die altijd werd gecombineerd met het halen van een paar honderd liter Bourgondische wijn, die we dan thuis zelf bottelde!

Maar tot op de dag van vandaag…………..

Zodra ik Mr. Bean zie, komt er spontaan een glimlach van oor tot oor bij mij tevoorschijn en ik kan het weer niet laten……………..

©

Nachtmonsterlijk gedag

Het is stil in mij

Diep en donker

Ik huiver de duisternis van mijn gedachten

Ik verafschuw de nachtmerries van mijn leven

Als een misplaatst scenario in een foute film

Iets wat vertrouwd hoorde te zijn

Bleek geen vriend maar vijand

Het achtervolgt mij nog nachtelijks

Een monster in een menselijk gedaante

De duivel in persona met al zijn charmes en verraad

Waar ik mijn vertrouwen aan gaf

Vertrapte deze het met alle gemak

In elke scheur, in elke wond

Zout strooiend met veel plezier

Om daarna de vermoorde onschuld te prediken

Mijn overlevingsmechanisme is al snel versleten

De 1e driftbui als een donderwolk 

Overschaduwend zo intens groot

Tranen hielpen mij niet meer

Mijn ziel lag al tot op het bot bloot

De ongemeende excuses en beloftes puur voor de vorm

Intens gemene sneren en vernederingen als dagelijkse kost

Doorgaan tot ik begon te janken en letterlijk brak

Dat was voor jou het overwinnings-signaal 

Doel bereikt, missie wederom geslaagd

Het werd van kwaad tot erger

Van dreigen kwam de hand van de duivel

Machts- en kracht-misbruik was schering en inslag

Beviel het jou niet dan donderde het in Keulen

Hielp dat niet dan smeet je met spullen naar me, als vanzelf

Het lag namelijk altijd aan  mij, schreeuwde je dan

Jij lokt mij uit, jij dwingt mij er toe

Jij zorgt dat ik je mishandel, verneder en misbruik

Niet ik, nee ik ben de liefste heh mam…

Nee hoor zoiets doet mijn jongen niet, klonk dan het moederloze verweer

Hoe verknipt, verkreukeld en gestoord kun je zijn

Om een ander mens zo te doen behandelen 

Zonder enige vorm van geweten, compassie en spijt

Nu dan ineens alles aan je opvoeding te wijten

Opgestoken excuus van je verplichte therapie

Ja het kleuterdom ben je al lang gepasseerd

Maar in jouw hoofd zit het als beton gegoten

Voor eeuwig verdoemd tot het kinderlijk loos zijn

Nooit volwassen te kunnen worden, te gedragen en te voelen

De schuld van je eigen jeugd simpel genoeg te misbruiken

En ik, ik kruip langzaam weer omhoog naar het leven 

Vertrouwen is nog moeizaam, maar het ontwaakt

Stapje voor stapje kom ik wel verder

Een leven na, is nu het streven

Teveel eer, als je het mij vraagt

Terwijl de zon nu weer gaat schijnen voor mij

Poog jij die nog steeds te overschaduwen op afstand

Jouw kansen heb je ten volste al benut 

Om te parasiteren te stelen en te verbrassen

Nooit meer geef ik jou die mogelijkheid nog weer

Deze gedachten hier als wondvocht verspreid

Zijn mijn eigen puzzelstukjes van deze heftige tijd

Alleen door mij  te gebruiken en te doen leggen

Mijn bouwstenen om te kunnen en willen helen 

Daar blijf jij mooi vanaf, zo zet ik het hier neer

Jij hebt allang weer een nieuw slachtoffer getroffen

Zoals er nog velen na haar zullen komen 

Steeds weer hetzelfde patroon volgend

Tot de dag daar komt dat het jouw laatste zal zijn

En jij je eigen demonen mag gaan ontmoeten

©