Nachtwacht

 ©

Ik wacht op de nacht in al zijn pracht en glorie

De stilte doet mij op adem komen en verwonderlijk naar boven staren

Geen zicht voor ogen,  zo donker is het hier

Mijn hoofd zachtjes  achterover gedrukt in de stoel, raak ik net met mijn haar het kussen

Ik geef mij over en vertrouw erop dat zij haar werk goed zal doen

Als een fluwelen deken vol flonkeringen roept zij haar volgelingen

Met zijn miljoenen tegelijk zingen zij het lied der eeuwig en ontelbaarheid

In koor dansen zij stuk voor stuk een eigen ritme met af en toe een gast doorlatend met haast

Met een flikkerlicht zo helder want stel je voor dat je tussen al dat moois niet opvalt

Het is net een pronkeman die zich uitslooft voor een eventuele paarpartner

Ik besef me dat ik naar een reflectie kijk van mijn eigen zijn

Al die sterren zijn als al mijn sproetjes, die dansen ook zo vrolijk over mijn lijf

Het warme, donkere, fluwelen mysterie is wat ik uitstraal

Het verlangen om ze aan te raken en er tussen te huppelen of mee te zweven is als in mijn dromen

De nieuwsgierigheid en honger naar het ontdekken is wat ik wens dat mij ooit overkomt

De maan kijkt rustig toe, en gaat zijn eigen gang want alles is immers in evenwicht

Het voelt zo vertrouwd, alle wijsheid in pacht tegelijk in één ogenschouw

Eeuwenlang heeft dit beeld zich laten bewonderen, velen zijn gefascineerd

Niemand heeft ze ooit kunnen doen opeisen en beheersen

Wij als nietig onderdeel zouden daar van kunnen hebben geleerd

Als ik een glimlach voel opkomen, lachen zij mij vriendelijk terug

Wanneer er door mijn ontroering een traan mijn ogen verlaat, fonkelen zij nog harder

Alsof ze mij vertellen, kom heb vertrouwen het is goed, het is allemaal ok

Een diepe zucht ontsnapt er aan mijn bewustzijn en mijn lijf laat los

Een gevoel van gelukzaligheid doet zich meester en ik geniet van dat moment

©