Levensecht

Jij staat daar.
Met een air en de uitstraling die menigeen doet verwijden. Kom vooral niet te dicht bij mij in de buurt.

Juist die houding maakt je woest aantrekkelijk voor vele vrouwen.
 
We zijn in een prachtige door een balkon overdekte ruimte.
Her en der staan indrukwekkende ronde marmeren zuilen als wachters van het rijk.

Het is een feest, ik heb een cocktailglas in mijn hand en zie mijzelf gekleed in een prachtig luchtig licht doorzichtig gewaad.

Ik voel mij op en top vrouwelijk maar ook heel kwetsbaar.
 
Ik werp een schalkse blik naar je op, diep opgerakeld vanuit mijn "ik heb geen interesse look."

Jouw ogen raken net op dat moment die van mij en ik ervaar een enorme bliksemschicht door mijn hele lijf.

Ik zit te rillen  van verbijstering.

Wat is dat nu, wat gebeurd er met mij. 

Ik kijk verdwaasd om me heen en ik zie jou net nog even, ook zo verbaasd naar mij kijken.

Jou blik wil zich niet meer van mij loslaten en je fronst je rechter wenkbrauw. 

Je wordt weggerukt door 5 vrouwen die smeken om jouw aandacht.

Ze nemen je mee, om je voor zichzelf te spreken zien te krijgen. 

Je kijkt nog eenmaal om naar mij.

Dieper dan dat kun je me niet raken, je ogen dansen over mijn ziel en raken mijn hele bestaan aan en verwarmen mijn  lijf.

Ik kan het niet geloven. 
Kijk je nu echt naar mij? Waarom?

Je hebt allemaal bloedmooie vrouwen om je heen,  je kunt elke vrouw krijgen..

Ik sta op en loop een stukje verderop en draai me om, van je af.  
Ik kan het niet bevatten.

Ik mijmer  even weg en nip aan mijn glas.

Ik sta geleund tegen mijn marmeren vriend.
Die steun kon ik heel goed gebruiken.
Samen staren we uit over de prachtige tuinen, zo ongelofelijk adembenemend liefdevol aangelegd.

Ik voel ineens een warme hand op mijn schouder en ik draai me half om en  mijn benen zijn als was.  
Jij bent het......

Je pakt me voorzichtig beet, ondersteund mijn taille en trekt me naar je toe. 
Voor ik het besef proef ik je warme volle lippen op de mijne en je kust me zo hartstochtelijk dat ik niet meer weet waar ik ben.

Eindelijk! Hoor ik je fluisteren.  
Eindelijk heb ik je gevonden.........

Ik kijk je verlegen aan en jij lacht naar me en zegt wees niet bang ik meen het echt.
Mijn vragende blik wordt beantwoord met, ja jij! 
Jij was het al die tijd al, ik durfde je nooit te benaderen tot ik het zonet in je ogen las..................

Ik zei ik dacht altijd dat je een hekel aan me had, je deed zo grof en afstandelijk.
Hij glimlacht weer en kust me vol overtuiging.   
Hij pakt mijn gezicht en kijkt me in mijn ogen.  
Hij zegt nee, ik was gewoon overdonderd door jou, dat is alles.

Ik voel me zo intens dolgelukkig dat ik het niet kan bevatten, dit voelt zo geweldig en groots aan, als meant to be. 
Ja dat is het!
Met zijn warme heerlijke lijf tegen mij aan en zijn armen als een welkome deken om me heen.

Het is ongelofelijk, het lijkt wel een sprookje, een droom.......................

Toen werd ik langzaam wakker.  
Helemaal confuus en compleet ondersteboven. 
Tranen over mijn wangen van geluk en tegelijk van ontgoocheling. 
Het voelde zo levensecht aan.........

Het was ook te mooi om waar te zijn.............

 Tot op de dag van vandaag komt het met vlagen terug,  dat gevoel en ik begrijp nog steeds niet waarom jij dat ooit voor mij zou kunnen voelen...........
Het was immers maar een droom.............

©