Het besef kwam onlangs
keihard binnen denderen….nooit echt onbevangen risico’s durven nemen, zonder
het eeuwige stemmetje in je achterhoofd dat brult; “ dat mag niet!!!”
Voor eeuwig en altijd
keurig tussen de vast omlijnde regeltjes leven. Zet 1 stap ernaast of er buiten
en je wordt verscheurd door tweestrijd. Zich voornamelijk afspelende tussen :Krijg
de schijt en ja maarrrrrrrrrrrrr dat mag toch niet…….stel je voor dat………..
De blikseminslag van
herkenning overviel me zomaar, als een cadeautje van het leven. Ingegeven door
mijn Post Traumatisch Stress Syndroom, opgelopen door mijn ex relatie. Ja dan
zit je een soort van vacuüm van angsten die je normaal niet zou hebben. Angsten
die voornamelijk ongegrond zijn maar zijn ontsproten uit doodsangsten gecreëerd uit je overlevingsdrang doordat iemand
aan wie jij je leven vertrouwde dat jou
juist dreigde te ontnemen op een gruwelijke wijze, zowel psychisch als
lichamelijk.
Je wordt op een gegeven moment teruggeworpen in je
kinderlijke hang naar veiligheid, want die is juist intens verstoord geraakt.
Dus ook je angsten
meegekregen uit je verleden , je opvoeding en je recente ervaringen spelen zo
een grote rol dat die dreigen jouw leven over te nemen.
Het is keihard knokken en
constant relativeren, wat is gegrond en wat niet………..
Eigenlijk zou er een soort elektroshock methode moeten bestaan, waarmee je de
hele rambam in 1 klap weer in het normale kan krijgen, net zoals bij ernstige hart ritme
stoornissen.
Terugkijkende is het ook
niet gek dat ik zo een basis angst heb aangelegd gekregen na een Rooms Katholieke
opvoeding. Waarbij ik waarschijnlijk al op zeeeeeeeeeeeeer jonge leeftijd
ingeprent heb gekregen altijd netjes te gehoorzamen, alles te doen wat je wordt
gezegd en opgedragen. Nooit te liegen, te stelen en vooral geen zonden des
levens te begaan. Want anders zou je immers door de Duivel worden opgepakt en
in de Hel gegooid, waar je levend zou worden verbrand.
(ik zie spontaan een parallel met Sinterklaas en zwarte Piet, maar goed laten we die discussie nu maar niet meer oprakelen. ;) )
(ik zie spontaan een parallel met Sinterklaas en zwarte Piet, maar goed laten we die discussie nu maar niet meer oprakelen. ;) )
Maar leven we niet allemaal van tijd tot tijd in een hel en is de Duivel onze grootste angst in welke vorm dan ook?
Mezelf qua gedrag en
uitspraken inschattende heeft die tijd meer invloed op mij gehad dan ik me ooit
had kunnen voorstellen. Mijn recente vergelijkingen van mijn ex met de Duivel
hemzelf, komen niet voor niets voorbij! Dat is ook gevoed geworden door zijn
eigen moeder, die mij in haar wanhoop eens vertelde dat zij ten einde raad was
en ze besefte dat ze een monster op de wereld had gezet. Diep triest natuurlijk
dat je dat als moeder zelf constateert.
Dus ja die link naar de Duivel werd voor mij alleen maar bevestigd op zo een manier!
Dus ja die link naar de Duivel werd voor mij alleen maar bevestigd op zo een manier!
Want laten we wel weten,
het brave lieve zoete meisje wat ik trachtte te zijn en ook ben geweest mijn hele
leven(ahum), bleef braaf en volgzaam haar geliefde trouw, wat ik van hem niet zeggen
kan.
Speel op mijn geweten of zwakke kanten in en zeg mij dat ik een kut wijf ben, dan ga ik dat geloven, zeg mij dat ik dik ben, geloof ik je, zeg mij dat ik mijn familie niet mag zien, doe ik dat braaf , want er hangt een straf aan als ik het wel doe. Zeg me dat hij je mag slaan omdat hij zegt dat jij hem het bloed onder de nagels vandaan haalt……….angst angst angst…….
Nu ik al een tijd uit het Vampiristische hol en dito relatie ben , betrap ik mezelf er weer op.
Speel op mijn geweten of zwakke kanten in en zeg mij dat ik een kut wijf ben, dan ga ik dat geloven, zeg mij dat ik dik ben, geloof ik je, zeg mij dat ik mijn familie niet mag zien, doe ik dat braaf , want er hangt een straf aan als ik het wel doe. Zeg me dat hij je mag slaan omdat hij zegt dat jij hem het bloed onder de nagels vandaan haalt……….angst angst angst…….
Nu ik al een tijd uit het Vampiristische hol en dito relatie ben , betrap ik mezelf er weer op.
Een beetje dominante
vertrouwenspersoon kan mij zo daar krijgen waar ze willen, ook al vecht elke
vezel van mij binnenin ertegen!
Ben zo een braaf meisje…….
je moet meer bepaalde kleur gaan dragen, ik koop dan braaf die kleuren terwijl
ik zo helemaal niet ben. Nee je moet geen hond nemen! Terwijl dat nu wel het
beste is geweest wat ik heb kunnen doen!
Nee je mag niet verder dan 5 minuten van mij vandaan gaan wonen anders kom ik niet meer bij je, dus ik braaf zoeken naar een huis in de buurt.
Ja het is eigenlijk dieptriest. Ik weet het zelf heel goed en vecht er tegen. Pik ik dit allemaal dan zul je je afvragen? Nee! Ik kom wel degelijk in opstand, alleen wordt dat uiteraard niet geaccepteerd, wat mij weer angst geeft want als ik voor mijzelf opkomt, raak ik mensen kwijt! Nou en! Dat soort mensen zit je niet op te wachten, die voedden alleen je onzekerheden en je angsten. Ze willen je onbewust klein houden en daar waar zij jou het liefst willen houden!
Nee je mag niet verder dan 5 minuten van mij vandaan gaan wonen anders kom ik niet meer bij je, dus ik braaf zoeken naar een huis in de buurt.
Ja het is eigenlijk dieptriest. Ik weet het zelf heel goed en vecht er tegen. Pik ik dit allemaal dan zul je je afvragen? Nee! Ik kom wel degelijk in opstand, alleen wordt dat uiteraard niet geaccepteerd, wat mij weer angst geeft want als ik voor mijzelf opkomt, raak ik mensen kwijt! Nou en! Dat soort mensen zit je niet op te wachten, die voedden alleen je onzekerheden en je angsten. Ze willen je onbewust klein houden en daar waar zij jou het liefst willen houden!
Lang leve de ego’s en onbewuste
projecties van mensen op de ander!
Zichzelf niet bewust zijnde wat ze creëren en aanrichten.
Waarschijnlijk ben ik juist het tegenovergestelde, want het 1e wat ik doe is de schuldvraag (hoe belachelijk ook) bij mezelf te zoeken. Maar eerlijkheidshalve ben ik ook niet onschuldig, ook ik zal het nodige bijdragen aan een ander zijn onzekerheden en leven, ook al wil ik dat niet zo doen. Daar zijn we allemaal mensen voor. Alleen probeer ik daar wel wat mee te doen en te veranderen.
Ben ik dan een slachtoffer? Ja en nee! Wanneer wel en wanneer niet is mijn stuk om uit te zoeken zoals dat ook voor die ander is. Of ze daar zin in hebben is dan hun verantwoording, ik neem de mijne in ieder geval heel braaf wel serieus!
Zichzelf niet bewust zijnde wat ze creëren en aanrichten.
Waarschijnlijk ben ik juist het tegenovergestelde, want het 1e wat ik doe is de schuldvraag (hoe belachelijk ook) bij mezelf te zoeken. Maar eerlijkheidshalve ben ik ook niet onschuldig, ook ik zal het nodige bijdragen aan een ander zijn onzekerheden en leven, ook al wil ik dat niet zo doen. Daar zijn we allemaal mensen voor. Alleen probeer ik daar wel wat mee te doen en te veranderen.
Ben ik dan een slachtoffer? Ja en nee! Wanneer wel en wanneer niet is mijn stuk om uit te zoeken zoals dat ook voor die ander is. Of ze daar zin in hebben is dan hun verantwoording, ik neem de mijne in ieder geval heel braaf wel serieus!
Heb mijn hele leven een
hekel aan ruzies gehad, maar de laatste jaren raak ik daar toch steeds in
verzeild, nou ja ruzies soms gewoon strijd, zowel innerlijk als daadwerkelijk.
Dat ga je dus krijgen bij het besef hoe
je functioneert en hoe je dat wilt veranderen. Dan schop je tegen heilige
huisjes aan, zet mensen bewust of soms onbewust op hun plaats. Je komt voor je
zelf op ook al is het dood en dood eng. Ik ben al heel vaak alleen geweest,
omdat ik voor mezelf opkom. Wat voor een ander normaal is, is dat voor mij een
moeilijke en harde les.
Angsten om jezelf, om te
vertrouwen, om te leven en te gaan!
Begrijp me niet verkeerd, ik GA! Al is het met vallen en opstaan, ik ben bang maar zoek en leer te ervaren en te vertrouwen, voornamelijk in mijzelf. Wat betreft de ander…die moeten dat gaan bewijzen!
Ik pak al mijn angsten aan, stukje voor beetje, met of zonder hulp of begrip of steun.
Ik ga op eigen voeten staan en leren lopen zonder zijwieltjes, zonder gordels, en wie weet ook mijn vleugels uitslaan en een testvluchtje maken ;)
En het geloof???? Ik zag de strijd van mijn moeder op haar sterfbed met haar geloof, dat wil ik nooit meer meemaken! Ik geloof op mijn manier en de metaforen van de Duivel en de hel zal ik op een positieve manier gaan omzetten. En gaan zien als een ruggensteun en herkenningspunt.
Een ieder die geen angsten kent of zegt die niet te kennen, is nooit echt bij zichzelf geweest, maar dat is mijn mening en ervaring. Of je moet een hyper astrale energetische verlichting hebben ontvangen en ervaren dat je alleen maar vertrouwen bent en angst nooit meer aanwezig is. (Ook dat is een andere discussie ;) )
Ik sluit mijn betoog af met een boodschap, en dat is:
Begrijp me niet verkeerd, ik GA! Al is het met vallen en opstaan, ik ben bang maar zoek en leer te ervaren en te vertrouwen, voornamelijk in mijzelf. Wat betreft de ander…die moeten dat gaan bewijzen!
Ik pak al mijn angsten aan, stukje voor beetje, met of zonder hulp of begrip of steun.
Ik ga op eigen voeten staan en leren lopen zonder zijwieltjes, zonder gordels, en wie weet ook mijn vleugels uitslaan en een testvluchtje maken ;)
En het geloof???? Ik zag de strijd van mijn moeder op haar sterfbed met haar geloof, dat wil ik nooit meer meemaken! Ik geloof op mijn manier en de metaforen van de Duivel en de hel zal ik op een positieve manier gaan omzetten. En gaan zien als een ruggensteun en herkenningspunt.
Een ieder die geen angsten kent of zegt die niet te kennen, is nooit echt bij zichzelf geweest, maar dat is mijn mening en ervaring. Of je moet een hyper astrale energetische verlichting hebben ontvangen en ervaren dat je alleen maar vertrouwen bent en angst nooit meer aanwezig is. (Ook dat is een andere discussie ;) )
Ik sluit mijn betoog af met een boodschap, en dat is:
10 pakken zekerheid
5 pakken slank&gezond
7 dozen geluk
14 repen zegeningen
222 glimlachen
1 pak 100% vol vertrouwen
En
een gouden draagtas vol met wenskansen
Oh ja en een kilo liefde,
echte liefde!
©Jadja
