 |
| © Hedwig Maksymiak |
Verstilt, verdwaald, vertwijfeld en verdwaast
Het leven als het ware uit je gezogen
Door een windvlaag van het lijden vervlogen
Restte alleen nog een taak op het laatst
Een strijd vol onmacht gestreden
Je geest al weg als in je verre dromen
Je lichaam aangetast, door ziekte overgenomen
Zag je meer en meer vervagen als het verleden
Ik zal je gaan missen
Niets van jou eigen meer herkenbaar
Je humor, je unieke kijk op het leven
Je prachtige verhalen steeds weer her te beleven
door jou zo smakelijk verteld en echt waar
Onze urenlange gesprekken vol lol
breed gemêleerde onderwerpen om het even
Een verrijking van mijn nog verder te leiden leven
Ik glimlach jouw geleefde leven levensvol
Ik ga je missen
Voor de kleur die je wist te geven en nog steeds maakt
Dank je voor wie je bent geweest
En voor altijd zal blijven bestaan in mijn geest
Voor alle levens die je hebt geraakt
ik mis je
©
